ฝังไมโครชิพในสัตว์เลี้ยง

ห่วงขา VS ฝังไมโครชิพ

การระบุตัวตนของนก มี 2 วิธี
วิธีแรก คือ การใส่ห่วงขา จะทำตอนนกอายุ 7-10 วันเพื่อให้เกิดความเคยชิน ไม่จิกแทะ โดยจะระบุวันเดือนปีเกิดของนก รหัสพ่อแม่นก ชื่อเจ้าของ หมายเลขโทรศัพท์ ค่าใช้จ่ายไม่สูง เจ้าของสามารถทำเองได้
ปัญหาที่มักพบ คือ กรณีเกิดอุบัติเหตุห่วงติด มักพบขาหัก
นกจิกแทะเป็นแผลเพราะห่วงรัด ทำให้ติดเชื้อได้
และกรณีนกหาย คนที่พบสามารถตัดห่วง และไม่สามารถระบุเจ้าของตัวจริงได้

วิธี่ที่ 2 คือ การฝังไมโครชิพ ที่ตัวนก ไมโครชิพจะเป็นอุปกรณ์ขนาดเล็กที่มีการระบุรหัสลงไป
ขั้นตอนการทำคือ สัตวแพทย์จะทำการฝังไว้บริเวณอกของนก และยิงรหัสด้วยอุปกรณ์เฉพาะให้เจ้าของรับทราบ มีการบันทึกข้อมูลส่วนตัวของนก และออกเอกสารแสดงการเป็นเจ้าของตัวนก
ข้อดี ใช้เวลาน้อย ความรู้สึกเดียวกับการฉีดยา
ปัจจุบันการฝังไมโครชิพเป็นวิธีที่มีการยอมรับระดับสากล ปลอดภัย และมีประสิทธิภาพมากที่สุดในการยืนยันตัวนกของคุณ

บริการฝังไมโครชิฟทางเลือกใหม่ในการยืนยันตัวสัตว์เลี้ยง "Part ของนก"

ที่ผ่านมาเจ้าของจะใช้วิธีการใส่ห่วงขาให้กับนกเพื่อประโยชน์ในการยืนยันหลักฐานในการเป็นเจ้าของแต่การใส่ห่วงขาก็มีโทษมากเช่นกัน โดยปัญหาที่มักจะพบได้บ่อย คือ

1.ห่วงขามักเข้าไปเกี่ยวกับซี่กรงหรือสิ่งอื่นใด ทำให้นกตกใจพยายามดึงเท้าให้พ้นจากการติดขัด นกอาจพยายามแทะนิ้วออก หรือดึงจนขาหัก ทำให้เจ็บปวดเเละช็อคเสียชีวิต หรืออาจจะต้องเสียนิ้วหรือเท้าได้

2.ห่วงขาอาจมีคราบสกปรกเกาะหรือเกิดหินปูน เมื่อสะสมมากเข้าจะทำให้ห่วงขาแคบลงและบีบรัดเท้านก ทำให้เส้นเลือดไหลเวียนไม่สะดวก เท้าบวม เส้นเลือดไม่มาเลี้ยง เป็นแผลกดทับ เกิดเนื้อตาย ติดเชื้อและอาจทำให้ต้องตัดขาได้

ทางโรงพยาบาลสัตว์เลี้ยงพรีเมียร์จึงมีคำแนะนำ มาเชิญชวนท่านเจ้าของนก ในการฝังไมโครชิพเพราะเป็นอีกทางเลือกนึงในการลดปัญหาการที่ห่วงขาเกี่ยวกับกรงหรือสิ่งของ จนทำให้เกิดความสูญเสีย และยังสามารถยืนยันการเป็นเจ้าของนกได้ โดยไม่ต้องกังวลใจว่าใครจะตัดห่วงขาของนกแสนรักออกไป